(Onderaan deze tekst kunnen jullie de Nederlandse versie vinden)
After a beautiful and very enjoyable week in Amsterdam I suddenly saw how fast time is passing by. I just have 36 more days before my departure to Uruguay. Though it feels like it is a lifetime away, it is actually already happening in a few more weeks and lots of things still have to be arranged. Some of the obligated forms from the Dutch government are already in the pocket, others still have to be picked up and all still have to be brought to the house of justice for an Apostille stamp to make the papers recognizable in other countries.
Beside the ‘formal’ stuff, there are luckily also still some enjoyable things planned. I just have to work two more weeks at the ice cream shop in the Jordaan in Amsterdam and then I am going for a few days on holiday to Florence, Pisa and Cinque Terre. I am looking forward seeing all these lovely antique Italian places and eating the delicious Italian food. Already during the planning of our trip I could not stop smiling while thinking about all of this
After coming home from Italy a three day during party will start in my hometown. This is a traditional old beer party where the young and old inhabitants of my hometown meet each other. This year the party will be extended with an extra day for my see-you-later party, however this party is not for the entire town but only for invitees ;). We are planning already as much as possible – music, food and drinks – and we hope to have some nice weather so everybody can enjoy it.
And then after the party… then my last days before departure start. Next to saying goodbye to my beloved ones, I guess packing my suitcases will be the hardest part. It is impossible to take all my stuff with since I am only allowed to take 46 kilos in total. I have to leave a lot behind, but I am glad to know my parents will take good care of it and when I want I can always come to pick it up.
Yes, my days in Amsterdam helped me remember how fast time is passing by. How fast I have to say goodbye to the people and places I love. However, it also made me realize how lucky I am to have all of this here in the Netherlands and, as well, to know that there are people waiting for me on the other side of the world.
Yes, I am looking forward to see what will happen in the future, though it is hard to leave everybody behind!
Na een mooie en erg gezellige week in Amsterdam kwam ik er ineens achter hoe snel de tijd voorbij vliegt. In 36 dagen vlieg ik al naar Uruguay. Al voelt het alsof het nog heel lang gaat duren, besef ik me wel dat het over een aantal weken gaat gebeuren en dat er nog veel geregeld moet worden. Sommige verplichte papieren van de Nederlandse overheid zijn al binnen, maar andere moeten nog aangevraagd worden. Daarnaast moet alles nog voorzien worden van Apostille stempels door de Nederlandse rechtbank zodat mijn documenten ook in andere landen erkend worden.
Gelukkig heb ik naast alle “formele” verplichtingen ook nog wat leuke dingen gepland staan. Ik hoef bijvoorbeeld nog maar twee weken te werken in de ijssalon in de Jordaan in Amsterdam voordat ik voor een paar dagen op vakantie ga naar Florence, Pisa en Cinque Terre. Ik kijk nu al uit naar de mooie antieke Italiaanse plaatsen en het heerlijke Italiaanse eten. Al tijdens het plannen van onze reis kon ik niet stoppen met glimlachen bij alle voorpret.
Wanneer ik thuis kom uit Italie begint in mijn woonplaats de drie dagen durende kermis. Een groot traditioneel oud bier feest waar de jonge en oude inwoners elkaar ontmoeten. Dit jaar word het feest met een dag verlengd wegens mijn afscheidsfeest, al is deze extra dag alleen voor genodigden en gelukkig niet voor het hele dorp. Wij zijn thuis al druk met de planning – muziek, eten en drinken – en we hopen natuurlijk op mooi weer zodat het leuk blijft voor iedereen.
En dan na het feest.. dan breken de laatste dagen voor vertrek aan. Na het afscheid nemen van een ieder waar ik omgeef, zal het inpakken van mijn koffers het lastigst worden. Het is onmogelijk om al mijn spullen mee te nemen, aangezien ik van de luchtvaartmaatschappij maar 46 kilo mee mag nemen. Ik zal veel moeten achterlaten, maar gelukkig weet ik dat mijn ouders er goed voor zullen zorgen en dat ik altijd welkom ben om het te komen ophalen.
Ja, mijn dagen in Amsterdam hielpen mij herinneren hoe snel de tijd voorbij vliegt. Hoe snel ik al afscheid moet nemen van de mensen en de plaatsen waar ik van hou. Toch heeft het me ook doen realiseren dat ik een gelukkige jonge vrouw ben met alles wat ik hier in Nederland heb, en ook, doordat ik weet dat er aan de andere kant van de wereld mensen op me aan het wachten zijn die me graag terug zien.
Ja, ik kijk uit naar wat mijn toekomst zal brengen al is en blijft het moeilijk om zoveel mensen achter te laten!
An 18 hour flight is our distance 