Finally a job…

Posted by

7

Nederlandse versie staat onder de lijn.

Time past by after my last story but I finally have some good news, I GOT A JOB. Due to privacy regulations I am not sure what I can tell and what not, but I can tell you I am working for an international company, with it’s headquarter in Gent, Belgium.

The last Friday of January before I went to a wedding of a friend – who lives in a city 4 hours from here- I got to hear from an other friend that there was this company who was searching for a Dutch speaking employee. He sent me some information and because of the hurry I was in I did not really read everything but just sent an email to the company to tell them I was interested. In 10 minutes I got a call, in 1 hour I had my solicitation interview – which was a really nice conversation – and the same evening I got to hear I had the job. I started directly the next week and that is now already 3 weeks ago. I started with a project which I will finish at the end of this month, and then I will start working at the Dutch/ Belgium team. Because of the privacy regulations I will not go any further into details about the job and the company itself. I just like to tell you that I am having a very good first impression. The work atmosphere is good and I like it so far. It isn’t a job in tourism as I had hoped, but it is international what is already really nice.

The wedding. We went to the wedding of a friend of mine in Mercedes, the middle-west of Uruguay. Maxi and I went by bus and stayed in the hotel of the brides father. We went Friday evening and arrived quite late, therefore we decided to just have a dinner and go to sleep. The next day we went to visit the family of the bride and -as obvious- the bride as well. Since they were too busy (as expected) we decided to just go our own way and walked through the town, to the boulevard and ate something. Afterwards we went back to the hotel to rest a little bit and get ready for the wedding. The church ceremony would start at 9.30 p.m. but as usual in Uruguay it started a little bit later. It was in a beautiful little chapel, and though it was a short ceremony it was very personal and had enjoyable details. After the church we went by bus to an estancia (rancho?) were we had the party. Because it was a beautiful summer evening almost all tables were outside as well as the dance floor. It had this typical countryside atmosphere with an old horse car,countryside view etc. It was really beautiful. After a delicious dinner, good music and dancing we went back to the hotel and again to Montevideo. It was a beautiful and fun evening.

And further… Further I do not have so much to tell. Because, I still have to get used to the early mornings and late evening (wake up time 5 a.m., dinner time 10.30 p.m. or later) I am still quite tired when coming back from work, what means I am literally doing nothing the afternoons. But that is not a problem for sure I get used to it soon. I am now just very happy that I found a job and that the first weeks were positive.

As last; thanks to all who had heard about the great news already and sent me their congratulations, I will try to answer you soon – if I did not do so yet (sorry, laziness).

 

De tijd is weer voorbij gevlogen na mijn laatste verhaal maar ik heb eindelijk goed nieuws, IK HEB EEN BAAN! Door prive regels weet ik niet zeker wat ik wel en niet kan vertellen, maar ik kan jullie inlichten dat ik bij een internationaal bedrijf werk met het hoofdkantoor in Gent, Belgie.

De laatste vrijdag van januari, voor ons vertrek naar de bruiloft van een vriendin van mij – die 4 uur van Montevideo af woont – kreeg ik van een vriend te horen dat er een bedrijf was die een Nederlands sprekende werknemer zocht. Hij stuurde mij wat informatie, maar door mijn haast heb ik het bijna niet gelezen en heb gewoon een mail naar het bedrijf gestuurd dat ik geinteresseerd was. In 10 minuten werd ik gebeld, in een uur had ik mijn solicitatie gesprek en dezelfde avond hoorde ik nog dat ik was aangenomen. Ik begon gelijk na dat weekend, wat nu alweer 3 weken geleden is. Ik ben begonnen met een project die aan het eind van deze maand klaar zal zijn en dan zal ik beginnen met werken op de plek waar ik zal blijven in het Nederlandse/ Belgische team. Zoals gezegt, door prive regels ga ik niet verder in op gedetaileerde informatie van de baan en het bedrijf. Maar ik vind het wel erg leuk om jullie nog even te vertellen dat ik een goeie eerste indruk heb. De werksfeer is goed en tot nu toe vind ik het leuk. Het is geen baan in het toerisme als ik had gehoopt, maar het is internationaal en dat bevalt me goed.

De bruiloft. We zijn naar een bruiloft van een vriendin van mij geweest in Mercedes, het midden-westen van Uruguay. Maxi en ik zijn per bus die kant opgegaan en verbleven in het hotel van de vader van de bruid.  We zijn vrijdag avond vertrokken en kwamen vrij laat aan, daardoor besloten we om alleen even wat te gaan dineren en gelijk te gaan slapen. De volgede dag zijn we bij de familie van de bruid en -natuurlijk ook- de bruid zelf langs gegaan. Omdat ze het al druk genoeg hadden (zoals verwacht) besloten we om lekker onze eigen gang te gaan en zijn we wezen wandelen door het plaatsje, naar de boulevard en waar we hebben geluncht. Na de lunch zijn we terug gegaan naar het hotel om nog wat uit te rusten en ons klaar te maken voor de grote avond. De kerk ceremonie zou om 9.30 p.m. beginnen maar zoals gewoonlijk in Uruguay werd dit natuurlijk iets later. De bruiloft was in een mooi kappeletje, en al was de ceremonie kort het was wel persoonlijk en met grappige details. Na de kerk zijn we per bus naar het feest gebracht. Dit vond plaats op een soort van boederij op het platteland. Omdat het een erg mooie zomerse avond was stonden alle tafels buiten, net als de dansvloer. Het was een prachtige lokatie met een echt typische plattelands sfeer met oude paarden karren en een uitzicht over het landschap etc. Na een heerlijk dinner, goeie muziek en gedans zijn we terug gegaan naar het hotel, en vervolgens naar Montevideo. Het was een hele mooie en gezellige avond.

En verder… Verder heb ik niet zoveel te vertellen. Omdat ik nog moet wennen aan de vroege ochtende en de late avonden (alarm tijd 5 a.m., dinner tijd 10.30 p.m. of later) ben ik nog erg moe als ik thuis kom van het werk. Dit betekend dan ook dat ik letterlijk niks doe ’s middags. Maar dat is geen probleem, ik raak ook hier zeker aan gewend. Ik ben nu gewoon erg blij dat ik eindelijk een baan heb gevonden en dat de eerste weken positief waren.

Als laatst; bedankt aan een ieder die het goede nieuws al gehoord had en mij hun felicitaties al hadden gestuurd, ik zal proberen om jullie zo snel mogelijk te antwoorden als ik dit nog niet gedaan heb (sorry, luiheid).

Advertentie

Time for a new story…

Posted by

8

De Nederlandse versie kan weer onderaan gevonden worden.

As you may have noticed it is already a while ago that I wrote my last blog. But before I start with my new story I want to wish you all a very happy 2015 – that all your dreams will become reality.

Since my last blog there is not changed that much. The only very exciting things that happened were; my weekend away with friends and Maxi to Punta del Diablo (a beach-side in northern Uruguay), the presidential elections, Christmas and New Year. The rest was as usual, meeting up with friends and family, try to get some work, do some Pilates at home, birthdays, baking, etc etc. So I will keep the story very short.

Punta del Diablo – In November we went for 2 nights to this beach-side in Rocha, Uruguay. It is a tranquil place and we stayed very close to the beach. Unfortunately that Saturday the weather wasn’t that great therefore we decided to go to Chuy (a town at the boarder of Brasil and Uruguay) where you have some nice tax free shops with international products. Besides the Dutch products like the Yoghurt Sla Dressing from Remia, the Radler from Amstel and the chocolates from Drost where I got crazy about, there was also The Bodyshop. It was nice to have some familiar products. While driving back to our rented house we passed Santa Teresa fort, a fort which was build in 1762 and occupied afterwards by different countries as the Portuguese and Spanish. For me the most spectacular part of the fort was the beautiful view to the seafront, the countryside and the lagoon. It was worth the visit. The weekend was finished with a beautiful sunny day, which meant that the last day we just went to the beach to get some color. It was beautiful and very relaxing. After packing, eating, cleaning etc. we went back home in the late evening.

Uruguayan president –  The last weekend of November the new president was elected. As already was estimated the Uruguayans chose for Tabaré Vázquez from the political party Frente Amplio (Broad Party) – the same party as the outgoing president José Mujica – he won with 52.8% of the votes. There was a great celebration in the streets of Montevideo, though I have only seen it at the television since it was a rainy and ugly day. If you are interested in more information about the presidential elections in Uruguay you can read some articles at the website of BBC news, here is a link to one of the articles: http://www.bbc.com/news/world-latin-america-30268862 .

Christmas – Before Christmas I already started to get in the Christmas mood with some handicrafts and muffin recipes. I made some felt ornaments to decorate the tree and the house and the muffin recipes were to make a Christmas tree out of muffins to give to Maxi his grandma. The two flavors we had chosen were apple-cinnamon and raspberry-white chocolate. As I heard afterwards the whole family enjoyed them and were very enthusiastic. In Uruguay they just have two days of Christmas, Christmas eve and the 25th of December. Christmas eve was celebrate with the family with some nice food – especially meat – and some fireworks at 12pm. Fireworks at Christmas eve is here as usual as fireworks at New Years eve in the rest of the world. Normally after the fireworks the children get their presents of Santa Clause and then go to bed, but we didn’t do presents. However I still got a very nice dress, a mug with a picture of my family and some things more from my mother in law, my Uruguayan mother and Maxi after Christmas. The 25th we celebrated Christmas again with the family, it was like a normal Sunday with a nice asado (Uruguayan barbecue) and a lot of rest.

New Year – New Years eve was celebrated with the family and some others. It was a bit the same as with Christmas, we had a lot of food, barbecue with lam and at 12pm there was fireworks. It was easygoing but fun.

During the holidays I still felt very close to my family and friends in the Netherlands, due to all the Skype calls and the messages it was as if I was there as well.

As you see, not that much happened, I still do not have a job, but I keep positive and hoping to find something soon. The most important thing is that I am still enjoying to be here with Maxi, his family and everyone else.

I hope you all had a good holiday as well and a good beginning of 2015. Take care.

– Pictures can be found underneath.

Zoals jullie wel gemerkt hebben is het alweer een tijdje geleden dat ik mijn laatste blog geschreven heb. Maar voor ik van start ga met een nieuw verhaal wil ik jullie eerst allemaal een heel gelukkig 2015 toewensen – dat al jullie dromen werkelijkheid mogen worden.

Sinds mijn laatste blog is er niet veel veranderd. De enige dingen die gebeurt zijn die intersant zijn; een weekendje weg met vrienden en Maxi naar Punta del Diablo (een strandplaats in Noord Uruguay), de Uruguayaanse president verkiezingen, kerst en oud en nieuw. De rest is onveranderd, bezoekjes aan vrienden en familie, opzoek naar werk, thuis Pilates beoefenen, verjaardagen, bakken, etc etc. Ik zal het verhaal dus kort houden.

Punta del Diablo – In november zijn we voor 2 nachtjes naar dit strandplaatsje in Rocha, Uruguay geweest. Het is een rustige plaats en we verbleven erg dicht bij het strand. Helaas hadden we die zaterdag alleen slecht weer en besloten we daardoor naar Chuy te gaan (een grensplaats tussen Brazilie en Uruguay) waar een aantal leuke tax free winkeltjes zijn met veel internationale producten. Naast de Nederlandse producten als de Yoghurt Sla Dressing van Remia, de Radler van Amstel en de chocolades van Dros waar ik helemaal blij van werd, was er ook The Bodyshop. Het was fijn om was bekende producten om me heen te hebben. Op de terugweg naar ons huisje reden we langs het fort Santa Teresa, een fort dat gebouwd is in 1762 en onder andere is gebruikt bij de Portugezen en de Spaanse. Voor mij was hier het meest bijzonder het super mooie uitzicht over de kust, het binnenland en de lagoon. Het was zeker een bezoek waard. Gelukkig eindigde het weekend met een mooie zonnige dag, wat betekende dat we de laatste dag alleen maar op het strand hebben gelegen om een kleurtje te krijgen. Het was mooi en erg relaxt. Na het inpakken, eten, schoonmaken etc. zijn we ’s avonds laat terug gereden richting huis.

Uruguayaanse president – Het laatste weekend van November was de nieuwe president gekozen. Zoals al werd verwacht kozen de Uruguayanen voor Tabaré Vázquez van de politieke partij Frente Amplio (Breed Front) – dezelfde partij als van de huidige president José Mujica – hij won met 52.8% van de stemmen. Er was een groot feest in de straten van Montevideo, maar helaas heb ik het alleen meegekregen via de televisie doordat het een erg regenachtige en slechte dag was. Als je geintereseerd bent in meer nieuws over de presidents verkiezingen is hier een link van het NRC met een artikel over de verkiezingen http://www.nrc.nl/nieuws/2014/12/01/tabare-vazquez-voor-de-tweede-keer-president-van-uruguay/ .

Kerst – Al voor de kerst begon probeerde ik in de kerst stemming te komen door handwerkjes te maken en muffin recepten uit te proberen. Ik had een paar vilt versieringen gemaakt om de boom en het huis mee te decoreren. Daarnaast waren de muffin recepten om een kerstboom van muffins te maken voor Maxi zijn oma als kado. De twee smaken die we uiteindelijk hadden gekozen waren appel-kaneel en framboos-witte chocolade. Ik hoorde later van de familie dat ze er allemaal erg van genoten hadden, ze waren erg enthousiast. In Uruguay word kerst maar twee dagen gevierd, kerstavond en 25 december. Kerstavond vierde we in de familie met heerlijk eten – voornamelijk vlees – en vuurwerk om 12pm. Vuurwerk is hier met kerst heel normaal net als in andere landen er vuurwerk word afgestoken tijdens nieuwjaar. Normaal worden er na het vuurwerk kadootjes van de kerstmand uitgepakt door de kinderen en dan gaan ze naar bed, maar wij deden niet aan kado’s. Toch kreeg ik van mijn schoonmoeder, mijn Uruguayaanse moeder en Maxi nog een paar mooie kado’s na de kerst, ik kreeg bijvoorbeel een mooie jurk, en een beker met een foto van mijn familie erop. 25 december vierde we ook met zijn 5en, het was zoals een gewone zondag met een lekkere asado (Uruguayaanse barbecue) en een hoop rust.

Oud en nieuw – Oud en nieuw vierde we met de familie en een paar anderen. Het was aardig hetzelfde als met kerst, we hadden veel eten, barbecue met lamsvlees en om 12pm uur werd er vuurwerk afgestoken. Het was rustig maar gezellig.

Tijdens de feestdagen voelde ik me nog altijd dicht bij mijn familie en vrienden in Nederland, dankzij Skype en alle berichtjes die ik heb gehad was het net of ik er even bij was.

Zoals jullie zien is er niet zoveel gebeurd, ik heb nog altijd geen baan, maar ik blijf positief en hoop dat ik snel wat vind. Het allerbelangrijkste is dat dat ik nog altijd heel gelukkig ben hier bij Maxi, zijn familie en iedereen om me heen.

Ik hoop dat jullie ook mooie dagen hebben gehad en een goed begin van 2015. Pas goed op jullie zelf.

The list of Frente Amplio from the first round, This was one of the lists of Tabaré Vazquez.
The view from our rented house in Punta del Diablo
Fort Santa Teresa with a little bit of its view.
The Dutch products bought in Chuy.
The beach of Punta del Diablo.
Apple-cinnemon-crumble muffins with some Christmas decorations I got from my family from home.
The felt decoration I made for in the house. Some reindeer and stars.

The story continues..

Posted by

1

De Nederlandse versie van dit verhaal kan onder de lijn gevonden worden.

After my last story there happened a lot but nothing. Since I still do not have a job I am most days at home just doing some job research, cleaning, reading, baking and sun bathing things. Beside, all this days of doing almost nothing I also had some fun things to do such as a weekend away with my Uruguayan family (the family of my exchange) to Carmelo, visiting friends, parties and going to the football matches of Peñarol.

I will start with the weekend away. We went with my Uruguayan mother, brothers and sister, their girlfriends, boyfriend and daughter from Friday evening till Sunday afternoon to a hotel in Carmelo in the province Colonia (at the boundary with Argentina in West Uruguay, close to Colonia del Sacramento). It was a few hours drive and since we left late we arrived very late. It was a kind of countryside hotel but luxury. We felt very at home and because they allowed us we even used the kitchen and dinning room of the hotel for preparing our dinner that night. The Saturday we had unfortunately bad weather – rain, a lot of clouds and wind – but we decided to just drive around with the car and see some famous places close to Carmelo. We visited Punta Gorda – where two rivers come together; Playa de la Agraciada – where the thirty-three orientals landed to safe Oriental Province (now for a part known as Uruguay) from the Brazilian and Portuguese invasion (more background information can be found at http://en.wikipedia.org/wiki/Thirty-Three_Orientals ); and we tried to visit some other heritage places. Surprisingly everything was closed even though it were the heritage days in Uruguay and for example all museums and heritage places were open and free of costs in Montevideo the whole weekend. But in Carmelo and surrounding nothing special was organized for that weekend. That evening Adriana cooked for us her famous hamburgers and we went for a swim in a quite scary swimming pool where we arrived after walking through a dark and strange hall. It was all dark and luckily we were with a few because the lights were not easy to find. The next day we went to Colonia del Sacramento, but as the other day it was raining and the weather was bad, so we just had a nice lunch and returned to Montevideo. The special thing about the trip was that it was with the whole family again. It was really nice to see everybody, and although the weather was bad I enjoyed it a lot.

The next weeks I just had some nice meet ups with friends, I got my Uruguayan Identity card and I got my clothes and shoes together for the 15th birthday of Mica, the sister of a friend of Maxi and me. The 15th birthday is in Uruguay something like the Sweet 16 in the USA. It is a big party where family and friends are invited, everybody dresses up formal party clothes, there is music, there is food and a lot of fun. At Mica her 15th birthday quite some people from my Uruguayan high school were invited and it was a lot of fun to be with them together again, it felt like the old days. We laughted, we danced, we ate, we talked and we took funny pictures in the picture box. It was a great party and Mica looked like a real princes.

Last week I went to the last match of Peñarol for the Copa Sudamericana. It was a great match, Peñarol was winning, I finally felt a little more Uruguayan and screamed a little louder for their goals but although they won with 2-1 they had to do a shootout because Peñarol lost the other match in Argentina with 2-1. They started well, but missed after the first goal already all the shots and therewith their tournament in the Copa Sudamericana ended. People said they cried, but luckily I am not that passionate yet so I could keep it very dry.

As last I would like to tell you something about the elections for the new Uruguayan president which took place last Sunday. For over a month every day all day long there were commercials for the presidential elections. Everywhere you walked you heard songs from the different candidates and the different lists from the different political parties. Also everywhere in the street people where handing out lists. These lists are to vote beside the president and vice president (two man elected by their party – the same names are at every list of that party), also for the senators and the deputies (different people from a party – different names appear at different lists of a party). So one party can have many different lists with all the same candidates for president and vice president, but with different candidates for senators and deputies. The Uruguayan citizens have to chose first which party or president candidate they prefer and then look for the lists which senators and deputies they would chose. The list they prefer they have to take with and put it in an envelope to vote. To win the elections a party needs to have 50% of the votes +1 extra (so the majority). Last Sunday with the first round none of the parties won with the majority, but two parties (Frente Amplio and Partido Nacional) gained by far most of the votes and therefore they will continue their campaigns for the second round in November where for sure one of them will win and will deliver their president (Tabaré Vázques or Lacalle Pou). In Uruguay the whole election procedure is a big thing, everybody talks about it, everyone has their own opinions (strong opinions) and they are not afraid to show who they vote. I have seen many cars passing by with the flag of their favorite party (or list), but also people have the flags hanging out of the window of their houses, walk with it through the streets etc etc. Furthermore, I have heard that it will be a big party when the winner is announced in November, so I am very curious and excited to see how that will be. Just one more month to wait.

So as you see the story continues while I am waiting for my Uruguayan residence. I have my Uruguayan Identity Card, but have to wait for a job and get my health card to finalize my part of the immigration procedure. The whole procedure will take around the two years, but that will be all in the hands of the immigration office. I hope to get a job soon to be able to really participate in the Uruguayan live, because though I am living with a Uruguayan family and have my Uruguayan friends around, I still have more the feeling I am on holiday as being here to stay. However, I have to admit that there is nothing wrong with having a little holiday neither now the weather is already very good (around 30 degrees last week) and I can enjoy my time outside. And… a job I will find hopefully soon enough.

Na mijn laatste verhaal is er veel gebeurd maar toch ook weinig. Omdat ik nog altijd geen werk heb, en ik de meeste dagen thuis ben zoek ik werk, maak ik schoon, ik lees, ik bak en zit in de zon. Verder, naast al deze dagen van niks doen heb ik ook veel leuke dingen beleefd, zoals een weekend weg met mijn Uruguayaanse familie (mijn uitwisseling familie) naar Carmelo, bezoekjes aan vrienden, feestjes en voetbal wedstrijden van Peñarol.

Ik zal beginnen met het weekendje weg. We zijn met mijn Uruguayaanse moeder, broers en zus, hun partners en dochter van vrijdag avond to zondag middag naar een hotel in Carmelo in de provincie Colonia (op de grens met Argentinië in west Uruguay, dicht bij Colonia del Sacramento) geweest. Het was een paar uur rijden en omdat we al laat vertrokken kwamen we ook erg laat daar aan. Het was een soort plattelands hotel maar luxe. We voelden ons erg thuis en omdat ze ons toegang gaven gebruikte we de keuken en de eetkamer voor ons dinner die avond. Zaterdags was het helaas slecht weer – regen, veel bewolking en wind – maar we hadden toch besloten om wat rond te gaan rijden in de auto en wat bekende plaatsen te bezoeken in de buurt van Carmelo. We gingen naar Punta Gorda – een plaats waar twee rivieren samen komen; Playa de la Agraciada – waar de drie-en-dertig Orientals arriveerden om de Provincie Oriental (nu voor een deel bekend als Uruguay) te redden van de Braziliaanse en Portugese invasie (meer informatie hierover in het Engels kan gevonden worden op  http://en.wikipedia.org/wiki/Thirty-Three_Orientals ); en we probeerden andere culturele erfgoed plaatsen te bezoeken. Verrassend genoeg was alles gesloten al waren het de erfgoed dagen in Uruguay en waren bijvoorbeeld alle musea en erfgoed plaatsen dat weekend open en gratis in Montevideo. Maar gek genoeg was in Carmelo en de omgeving niks speciaals georganiseerd voor dat weekend. Die avond kookte Adriana haar bekende hamburgers en we zijn met zijn alle gaan zwemmen in een best wel eng zwembad waarvoor je door rare donkere halletjes moest lopen om er te komen. Het was nog donker in het zwembad en gelukkig waren we met een aantal want het lichtknopje was niet makkelijk te vinden. De volgende dag gingen we naar Colonia del Sacramento, maar doordat het weer slecht was – nog altijd regen – we besloten om alleen te gaan lunchen en weer terug te keren naar Montevideo. Het speciale aan de reis was dat het weer eens met de hele familie samen was. Het was heel fijn om ze allemaal weer te zien, en al was het weer slecht ik heb me prima vermaakt.

De weken daarna had ik een paar keer met vrienden afgesproken, ik kreeg mijn Uruguayaanse Identiteits kaart en ik had na lang zoeken mijn kleren en schoenen gevonden voor de 15de verjaardag van Mica, het zusje van een vriend van Maxi en mij. De 15de verjaardag is in Uruguay net zoiets als een Sweet 16 in Amerika. Het is een groot feest waar vrienden en familie zijn uitgenodigd, iedereen komt in formele feest kleren, er is muziek, eten en heel veel plezier. Op Mica haar 15de verjaardag waren ook veel mensen uitgenodigd van mijn Uruguayaanse middelbare school en het was super gezellig om weer eens met iedereen samen te zijn, het voelde nostalgisch. We hebben veel gelachen, gedanst, gegeten, gepraat en grappige foto’s gemaakt in de picture box. Het was een groots feest en Mica was een echte prinses.

Afgelopen week ben ik naar de laatste wedstrijd van Peñarol geweest voor Copa Sudamericana. Het was een leuke wedstrijd, Peñarol was aan het winnen en ik voelde me eindelijk een beetje meer Uruguayaans en schreeuwde luider voor de doelpunten. Maar ondanks dat ze wonnen met 2-1 kwam het tot een penalty reeks omdat Peñarol de andere wedstrijd in Argentinië had verloren met 2-1. Ze begonnen erg goed, maar miste na het eerste doelpunt al alle penalty’s en liggen daardoor uit het toernooi. Sommige mensen zeiden dat ze hadden gehuild, maar gelukkig ben ik nog niet zo gepassioneerd dus kon ik het erg droog houden.

Als laatst wil ik jullie iets vertellen over de verkiezingen voor de nieuwe Uruguayaanse president dat afgelopen zondag plaats vond. Voor langer als een maand waren er elke dag de hele dag door reclames voor de presidents-verkiezingen. Overal waar ik was hoorde ik de verschillende liedjes van de verschillende kandidaten en de verschillende lijsten van de verschillende politieke partijen. Ook overal werden er lijsten uitgedeeld aan mensen op straat. Deze lijsten zijn om naast het stemmen op de president en vice president (twee mannen die gekozen zijn door hun partij – beide namen komen terug op elke lijst van hun partij) ook een stem uit te bregen op de senatoren en deputaten (verschillende mensen van een partij – verschillende namen staan op verschillende lijsten van een partij). Dus een partij kan veel verschillende lijsten hebben met op elke lijst dezelfde president en vice president kandidaten maar met verschillende kandidaten voor senatoren en deputaten. De Uruguayanen moeten dus eerst kiezen welke partij of welke president ze willen en daarna op de verschillende lijsten kijken welke senatoren en deputaten ze prefereren. De lijst die zij kiezen moeten ze mee nemen op de dag van de verkiezingen en in een envelop doen om te stemmen. Om de verkiezingen te winnen moet een partij 50% van de stemmen + 1 extra stem hebben (de meerderheid). Afgelopen zondag tijdens de eerste ronde heeft geen enkele partij gewonnen met de meerderheid, maar twee partijen (Frente Amplio en Partido Nacional) hadden verre weg de meeste stemmen en gaan daarom door met hun campagnes voor de tweede verkiezings-ronde in november. Hier zal zeker een partij winnen en die partij zal zijn president leveren (Tabaré Vázques of Lacalle Pou). In Uruguay is de hele verkiezings-periode een groot iets, iedereen heeft het erover, iedereen heeft zijn eigen mening (sterke mening) en ze zijn niet bang om te laten zien op wie ze gaan stemmen. Ik heb auto’s voorbij zien komen met de vlag van hun favoriete partij (of lijst), maar ook mensen hebben vlaggen uit het raam van hun huis hangen, ze lopen ermee op straat etc etc. Daarnaast heb ik gehoord dat als de winnaar bekend word in november er een groot feest uitbarst, dus ik ben erg nieuwsgierig en enthousiast om dit mee te maken. Nog een maandje wachten.

Dus zoals jullie zien, mijn verhaal gaat door terwijl ik wacht op mijn Uruguayaanse verblijfsvergunning. Ik heb mijn Uruguayaanse ID kaart, maar om de immigratie procedure af te ronden moet ik nog werk vinden en een gezondheidskaart krijgen. Daarna duurt het hele proces zo’n twee jaar, maar dat is verder in de handen van de immigratie dienst. Ik hoop om snel een baan te vinden om echt deel te kunnen nemen aan het Uruguayaanse leven, want al woon ik bij een Uruguayaanse familie en heb ik mijn Uruguayaanse vrienden om mij heen, ik heb nog altijd het gevoel dat ik hier meer op vakantie ben als om hier te wonen. Al moet ik wel toegeven dat ik het niet erg vind om een kleine vakantie te hebben, nu het mooie weer is aangebroken (afgelopen week de hele week 30 graden) is het ook fijn om buiten te zijn. En.. hopelijk zal ik snel genoeg een baantje vinden.

It isn’t a goodbye, it is a see you later!

Posted by

4

Nederlandse versie staat onderaan dit bericht.

After Italy everything passed by very fast. I got a lovely surprise evening from my friends of Heemskerk, there were three days of great party during the Kermis in Heemskerk, my goodbye party was just a lot of fun and the extra days with the girls from Breda are a lovely memory as well. It was actually very strange because it was not sad to say goodbye to everyone it was in my eyes very special. I felt a lot of love from a lot of people who were with me in the last weeks and though I do not realize yet that I would not see them for a long time I do hope they will all come to visit me when possible. I am so grateful for all the beautiful words said and written in the little book I got from them, that I felt horrible when I heard my suitcase with the book included was missing when I arrived at Montevideo (but I will tell you more about this bellow).

After my grandfather’s 91st birthday on Sunday and some last struggles with all the luggage I wanted to take with, I left Monday the 15th to Uruguay. Besides, having to hand in my hand luggage in Amsterdam because the airplane was too full, the rest of the trip went very well. There was almost no turbulence and I had even slept a few hours. I arrived a little later at Montevideo as planned, but that was not really a problem. However, it was a problem that my hand luggage did not arrive to Montevideo as they had promised me when they labelled the small suitcase in Amsterdam. When going to the help desk I got the news that when they would find my luggage they would send it as soon as possible to the address I am staying. Finally after arranging everything for the suidcase I could pass on to the arrival hall where Maxi was already waiting for a few hours. Luckily, Thursday my suitcase got already delivered at home.

That same day I was already sitting in Estadio Centenario (Centenario Stadium) for my first football match from Peñarol for the Copa SudAmericana of the year. It keeps being special seeing all these people screaming and singing the whole match and even more when Peñarol makes a goal. It is lots of fun, though I feel very Dutch when I am just applauding, screaming one Jeeeehh and sitback on my seat again after 10 seconds. They hug, jump, scream, hug again, start singing even louder and continue jumping for like 5 minutes after the goal before they applaud. It is an amazing experience to see, but even I am happy for the goal it is difficult to have the same enthusiastic feelings as them. But, maybe this will grow with the years.

The rest of the weeks were days of meet ups with friends and family. Though, I did not even see the half of the people I know yet,  for sure this will happen in the next weeks. For now, I feel very welcome again by Maxi and his family, my friends and my “own” family. It is good to be back.

With work it isn’t going that well till now, though I just arrived so I take it easy. I have my Curriculum Vitae in Spanish and it is online now, so hopefully I will find something. Also friends told me they will help me finding a something, so that is nice. Furthermore, I went yesterday to the Migration Office, where I arrived around 9 (their opening time), but I was already too late to get a number so they could help me. I have to get back there once before 8 a.m. I did got a paper with all the documents etc I need to bring with to obtain my Uruguayan residence, but most of the information was already known.

To end this story I would love to thank everybody who was at my goodbye party, the ones who have showed their sympathy and everybody who just let hear something. I really appreciate it! I loved all the beautiful and warm texts everybody wrote in the notebook and at cards. And I enjoyed a lot the funny video’s, PowerPoint presentations and word documents which were at the USB stick! Thank you all so much! It makes me feeling so good to see all this. You all will be missed! Thank you, thank you, thank you! You are great people! And I truly hope to see each one of you ones here in Uruguay, and otherwise it is for sure I COME BACK. Because, it wasn’t a goodbye it was an I see you later!

P.s. the bathroom is almost finished :D!

Na Italie ging het allemaal erg snel. Ik had van de meiden uit Heemskerk een super gezellige verassings avond gehad, gevolgd door drie dagen groot feest tijdens de Heemskerker kermis, mijn afscheidsfeest dat erg mooi was en daarna een paar extra dagen visite van de meiden uit Breda wat ook een fijne herinnering is. Het was eigenlijk best raar want het was niet verdrietig om gedag te zeggen van iedereen het was juist in mijn ogen erg speciaal. Ik heb zoveel liefde gevoelt van de mensen die ik de laatste weken heb gezien en ondanks dat ik niet besef dat ik ze allemaal voor zo’n lange tijd niet zal zien hoop ik echt dat ze me allemaal een keer komen opzoeken wanneer mogelijk. Ik ben erg dankbaar voor alle mooie woorden die gezegd zijn en geschreven zijn in het het notitie boekje dat ik van ze heb gehad, ik voelde me daarom ook echt verschrikkelijk toen ik hoorde dat mijn koffertje met het boekje erin vermist was wanneer ik aankwam in Montevideo (maar daar vertel ik jullie zo meer over).

Na opa’s 91ste verjaardag op zondag en de laatste worstelingen om de bagage die ik mee wou nemen in de koffers te krijgen , vertrok ik maandag de 15de naar Uruguay. Behalve dat ik mijn hand bagage koffer moest afgeven in Amsterdam omdat het vliegtuig te vol was, verliep de rest van de reis erg goed. Er was bijna geen turbulentie en ik heb zelfs een paar uur geslapen. Ik kwam met een kleine vertraging aan in Montevideo, maar dat was niet echt een probleem. Wat wel een probleem was, was dat mijn handbaggage koffertje niet was aangekomen in Montevideo zoals ze beloofd hadden tijdens het labelen van de koffer in Amsterdam. Nadat ik naar de hulp balie was gegaan kreeg ik het nieuws dat als  ze mijn koffertje zouden vinden ze het gelijk door zouden sturen naar mijn verblijf adres. Daarna kon ik eindelijk de douane door waar Maxi al een paar uur stond te wachten. Gelukkig werd Donderdags mijn koffertje thuis afgeleverd.

Op de dag van aankomst zat ik al in Estadio Centenario (Stadion Centenario) voor mijn eerste voetbal wedstrijd van Peñarol voor Copa SudAmericana van het jaar. Het blijft speciaal om te zien hoe alle supporters schreeuwen en zingen gedurende de gehele wedstrijd en nog erger wanneer Peñarol een doelpunt maakt. Het is erg leuk, al voel ik mezelf wel erg Nederlands wanneer ik rustig applaudiseer, een kleine Jeeehh roep en na 10 seconden weer rustig ga zitten. Hun knuffelen, springen, schreeuwen, knuffelen nog een keer, zingen nog iets luider als dat ze al deden en blijven 5 minuten na het doelpunt nog staan springen voordat ze applaudiseren. Het is geweldig om te zien, maar al ben ik erg blij voor het doelpunt, vind ik het moelijk om net zo enthousiast te reageren als hun. Misschien komt dit nog met de jaren.

De rest van de week heb ik vrienden en familie gezien. Alhoewel ik nog niet eens de helft van de mensen heb gezien die ik ken, weet ik dat dit zeker zal gebeuren in de aankomende weken. Tot nu toe voel ik me erg welkom bij Maxi en zijn familie, mijn vrienden en mijn “eigen” familie. Het is fijn om terug te zijn.

Met het vinden van werk gaat het nog niet heel goed, maar goed ik ben hier net aangekomen dus ik doe het nog rustig aan. Ik heb wel mijn Curriculum Vitae in het Spaans staan en online gezet, dus ik hoop snel wat te vinden. Ook vrienden hebben gezegd dat ze willen helpen om wat voor me te vinden, dus dat is fijn. Verder ben ik gisteren naar de immigratie dienst geweest, ik was er rond 9 uur (hun openingstijd), maar ik was al te laat om een nummer te krijgen zodat zij mij konden helpen. Ik moet een andere dag terug komen voor 8 uur ’s ochtends om een nummertje te krijgen. Ze hebben me daarnaast wel een papiertje gegeven met informatie welke documenten etc ik nodig heb om mijn Uruguayaanse verblijfsvergunning te krijgen, maar de meeste van die informatie had ik al.

Om het verhaal te beeindigen wil ik iedereen heel graag bedanken die op mijn afscheidsfeest zijn geweest, degene die sympathie hebben getoont en iedereen die iets van zich heeft laten horen. Ik waardeer het enorm! Ik vond alle mooie en warme teksten van iedereen geweldig in het boekje en op de kaarten. En ik heb gigantisch genoten van de grappige filmpjes, de PowerPoint presentaties en de Word documenten die op de USB stick stonden! Iedereen gigantisch bedankt! Het doet me erg goed om dit allemaal te zien. Jullie zullen zeker worden gemist! Bedankt, bedankt, bedankt! Jullie zijn super! Ik hoop echt jullie allemaal hier in Uruguay een keer te mogen ontvangen, en anders is het zeker IK KOM TERUG. Want het was geen gedag voor altijd het was een tot ziens!

P.s. de badkamer is bijna klaar :D!

Viva Italia!

Posted by

2

De Nederlandse versie en foto’s kunnen hieronder gevonden worden. Pictures can be found bellow.

Last week it finally happened, I went on holiday to Italia together with one of my dearest friends Ellen. We started our trip with the train to Eindhoven where from we left by airplane to Pisa. With a delay of 1,5 hour we arrived in Pisa where we took the bus of 1 hour to Florence. During our walk to Isabella’s house (our Airbnb.com accommodation for the first days) we had our first experiences with the beautiful but confusing streets of Florence. The walk from the station to the house would take a max. of 15 minutes, but of course our walk took almost 1 hour. However, when we arrived we met one of the loveliest hosts Isabella. She showed us the house and our room and gave directly some nice tips where we could eat “real and beautiful” Italian food and gelato (ice cream) what was made for Italians and not for tourists. Of course we directly used these tips and ate a very good pizza and a delicious gelato.

The next day started with a nice breakfast made by Isabella and after she explained the most important places to visit in Florence on a map, we went out of the house to explore the city. We decided to just walk around and see what would happen. This was actually for us the best way to see everything since we found all places where we weren’t looking for, but we could never find the places we wanted to go to. For example: ones we were searching for the Duomo which is on the map up north, and we arrived at the Arno river which was on the map down south while we started to walk somewhere in the middle. Luckily, Florence is not that big so it did not take that much time to get back on track.

In the evening we met a friend of my cousin. He lives in Florence and brought us to a nice market where we could have dinner, to a beautiful square from where we had a great view of Florence by night and to a bakery where they started to bake croissants already at 12.00 at night. Furthermore, Luca and his colleagues (which we joined during dinner) explained us somethings about the Italian culture with humor – hand gestures, coffee habits, wine habits and eat (food) habits.

Highlights of the first day: beside the city, its buildings and culture there were some special things which made our day even better as it already was. Examples of this are the street art, perfumery Aqua Flor where Isabella works, our gelato at La Carraia, the evening tour with Luca and the beautiful night view over the city. (All these highlights and more can be seen in the pictures bellow).

Our second day we explored Florence and a part of Toscany with a Vintage Fiat 500 tour organized by http://www.walkaboutflorence.com/ . There were three vintage Fiat 500’s (from the years 1967 and 1968) and three Vespa’s attending the tour. We started in Florence and went in to the “countryside” of Toscany after a few stops where we had the best panorama views. At the end we had some wine, ham and cheese tastings. It was really an awesome experience, the guide was super friendly and asked all the time “girls how are you doing in the back?” through the Walkie talkie. However, it was very stressing to drive such an old car in the “mountains” and the small streets of Toscany, it was totally worth it.

Other unique things we did that day: The afternoon we ate at one of the most unique restaurants I know. Since, the restaurant is vegetarian, vegan and macrobiotic (what ever it may be) everything is home made as well the bread and tortillas; afterwards we found the cutest old supermarket in town with still an old candy bar; here after we finally found the Duomo at day time; we saw a beautiful sunset at Arno River and we ate our last dinner in Florence – I got a delicious Funghi Risotto.

The next day we left Florence by train and arrived at Pisa. We had our Airbnb.com accommodation very close to the train station what was perfect for the next days. Our stay in Pisa was just strategically chosen due to its “short” distance of Cinque Terre where we went the last day. In Pisa we did not do that much, we walked around, found this time without any map or street signs the tower of Pisa and the beautiful buildings surrounding it and rest a little bit for the next day.

Our last day of pure joy took place at National park Cinque Terre. Cinque Terre exist of five small towns which are uniquely build at the coast of Italy. The towns are a part of the World Heritage List of UNESCO and are connected with each other by trainlines, walkpaths, and waterroads. Since the temperatures were better as we had expected we bought a nice Italian hat before we left the first town Monterosso al Mare by foot over the hikingpaths to Vernazza. The trip took us one hour longer as we thought, and though it was sometimes tough we enjoyed every second of it. It was gorgeous. Not only the perfect blue Mediterranean Sea which was screaming our names, but also the plantations, the old buildings and the paths. It was worth the muscle aches of the next days for the full 100%. Between the other towns we traveled by train and bus. Every place was as beautiful as the first two, we could not get enough of all the things we saw. Our love for this beautiful park and the delay of the train to La Spezia almost made us miss the last train to Pisa. But after some stress and running we still cached it and arrived an hour later in Pisa where we packed our suitcases for our trip back to the Netherlands.

The holiday was short, but it was beautiful. I am grateful that I was able to do this trip with Ellen before leaving Europe. It was an experience I would never have wanted to miss. Italia has everything; beautiful food, beautiful nature, beautiful culture and beautiful people. Thank you Italy and thank you Ellen for this beautiful trip.

Note: Isabella is hosting year round. If you are interested in staying with a local during your stay in Florence I can truly recommend her. She is very friendly, helpful and loves to tell about her home town. The house is very clean and the breakfast is delicious, you can tell before hand how late you want your breakfast, if you want coffee or tea etc. The link to her Airbnb is: https://www.airbnb.nl/rooms/3235051?euid=99102614-9018-39be-26c1-84be138c2b94 . She looks forward meeting more people at her home.

Afgelopen week was het eindelijk zo ver, ik ging op vakantie naar Italie samen met een van mijn dierbaarste vriendinnen Ellen. We begonnen onze reis met de trein naar Eindhoven van waar wij het vliegtuig pakte naar Pisa. Met een vertraging van 1,5 uur kwamen we aan in Pisa waar we de bus pakte naar Florence. Tijdens onze wandeling naar Isabella’s huis (onze Airbnb.com accommodatie voor de eerste dagen) hadden we al de eerste ervaringen met de mooie maar verwarrende straten van Florence. Het zou een kwartier lopen zijn vanaf het station tot Isabella maar het heeft ons 1 uur de tijd gekost. Toen we eindelijk aankwamen werden we door een van de liefste gastvrouwen verwelkomt. Isabella liet ons haar huis zien en onze kamer. Ze gaf ook gelijk tips over waar we die avond “echt en mooi” Italiaans eten en ijs konden krijgen dat gemaakt was voor de echte Italianen en niet voor toeristen. Natuurlijk hebben we gelijk gebruik gemaakt van deze tips en hebben we heerlijke pizza’s en ijsjes gegeten.

De volgende dag begon met een zalig ontbijt die gemaakt was door Isabella. Ze liet tijdens de maaltijd gelijk zien wat de belangrijste plaatsen waren om te bezoeken op de kaart van Florence, waarna we gelijk de stad ingingen. We hadden besloten om gewoon maar in het rond te gaan lopen en te zien waar we uit kwamen. Dit leek ons de beste manier aangezien wij al het moois vonden als we er niet naar zochten, maar als we ergens heen wilde we het niet konden vinden. We waren bijvoorbeeld een keer op zoek naar de Dom die op de kaart noordelijk ligt, en we kwamen aan bij rivier de Arno die zuidelijk lag op de kaart, terwijl we ergens in het midden waren begonnen met wandelen. Gelukkig is Florence niet zo groot en waren we dus snel weer terug op het goede spoor.

‘S avonds hebben we een vriend van mijn nicht ontmoet. Hij woont in Florence en nam ons mee naar een leuke overdekte markt waar je kon eten, naar een plein waar we een heel mooi overzicht over Florence bij nacht hadden en naar een bakkerij die vanaf 12 uur ’s nachts croissantjes begint te bakken. Verder legde Luca en zijn collega’s (bij wie wij aan tafel schoven tijdens het dinner) ons het een en ander met humor uit over de Italiaanse cultuur – handgebaren, koffie gewoontes, wijn gewoontes en eet gewoontes.

Hoogtepunten van de dag: behalve de stad, zijn gebouwen en cultuur waren er nog meer speciale dingen die onze dag nog beter maakte als die al was. Voorbeelden hiervan zijn de straat kunst, de parfumerie Aqua Flor waar Isabella werkt, ons ijsje bij La Carraia, de avond tour met Luca en het mooie uitzicht van Florence by night. (Alle foto’s van de hoogte punten en van de rest van de dagen staan onder de blog).

De tweede dag verkende we Florence en een deel van Toscane met een oude Fiat 500 tour georganizeerd door http://www.walkaboutflorence.com/ . Drie oude Fiat 500’s (uit de jaren 1967 en 1968) en drie Vespa’s deden mee aan de tour. We begonnen in de straten van Florence en vervolgde onze reis naar het “platteland” van Toscane na een paar mooie stops met panoramisch uitzicht. Aan het eind hadden we een wijn, ham en kaas proeverij. Het was een geweldige ervaring, de gids was heel vriendelijk en vroeg ons de hele tijd door de Walkie Talkie “Meiden achteraan hoe is het met jullie?”. Al hebben we ons erg gestressed door het rijden in zo’n oude auto in de “bergen” en smalle straten van Toscane, het was het helemaal waard!

Andere unieke dingen die we die dag hebben mee gemaakt: ‘S middags hebben we gegeten bij een van de uniekste restaurantjes die ik ken. Doordat het restaurant, vegetaries, veganistisch en macrobiotic (geen idee wat dat is) is maakte ze alles zelf ook het brood en de tortillas; hierna zijn we verder gaan lopen en kwamen bij een schattig oud supermarktje uit waar ze nog een ouderwetse snoep bar hadden; daarna vonden we eindelijk de Dom bij daglicht; we zagen de mooie zonsondergang bij rivier de Arno en we hadden ons laatste dinner in Florence – Ik had een heerlijke Funghi Risotto.

De volgende dag verlieten we Florence, we gingen met de trein naar Pisa. We hadden hier een Airbnb.com accommodatie dicht bij het trein station wat perfect was voor de volgende dagen. Ons verblijf in Pisa was voornamelijk strategies bepaald wegens de “korte” afstand naar Cinque Terre waar we onze laatste vakantie dag zouden doorbrengen. We hebben niet veel gedaan in Pisa, we hebben wat rond gewandeld, we hebben de toren van Pisa en de mooie gebouwen erom heen gevonden zonder de kaart of straat borden te gebruiken en we hebben verder rustig aan gedaan voor de volgende dag.

Onze laatste vakantie dag was in het Nationale park Cinque Terre. Cinque Terre bestaat uit vijf kleine dorpjes die op een unieke wijze gebouwd zijn langs de kust van Italie. De dorpen behoren tot de Wereld erfgoed lijst van UNESCO en zijn met elkaar verbonden met treinlijnen, wandelpaden en waterwegen. Doordat de temperaturen beter waren als we hadden verwacht, kochten we een mooie Italiaanse hoed voor we het eerste dorpje Monterosso al Mare wandelend verlieten in de richting van Vernazza. De wandeling heeft ons een uur langer gekost als gedacht, en al was het soms zwaar we hebben van elke minuut genoten. Het was echt heel mooi. Niet alleen de perfecte blauwe Middelandse Zee die onze namen riep, maar ook de beplanting, de oude gebouwen en de paden. Het was alle spierpijn van de volgende dagen voor de volle 100% waard.

Tussen de andere dorpjes hebben we gereisd met de trein en de bus. Alle plaatsen waren net zo mooi als de eeste twee, we konden geen genoeg krijgen van alles wat we zagen. Door onze liefde voor dit mooie park en de vertraging van de trein naar La Spezia miste we bijna de laatste trein naar Pisa. Maar na wat gestress en geren hebben we toch de trein gehaald en waren we een uur later terug in Pisa waar we onze koffers pakte voor de terugreis naar Nederland.

Het was een korte maar erg mooie vakantie. Ik ben heel dankbaar dat ik deze reis nog heb kunnen maken met Ellen voordat ik straks Europa verlaat. Het was een ervaring die ik niet had willen missen. Italie heeft echt alles; mooi eten, mooie natuur, mooie cultuur en mooie mensen. Bedankt Italie, en bedankt Ellen voor deze mooie reis.

Notitie: Isabella host het hele jaar door. Als je geinteresseerd bent in een verblijf bij de lokale bevolking van Florence, kan ik haar zeker aanraden. Ze is super vriendelijk, behulpzaam en houd ervan om over haar woonplaats te praten. Het huis is erg schoon en het ontbijt is prima, je kan van te voren aangeven hoe laat je wilt eten en of je koffie of thee wilt etc. De link van haar Airbnb is: https://www.airbnb.nl/rooms/3235051?euid=99102614-9018-39be-26c1-84be138c2b94 . Ze ontvangt jullie met veel liefde bij haar thuis.

A picture is worth a thousand words…

Deze slideshow vereist JavaScript.